LDH آنزیمی است از گروه اکسیدوردوکتازها که در گیاهان، حیوانات و پروکاریوت ها یافت می شود. لاکتات دهیدروژناز دارای اهمیت پزشکی ویژه ای می باشد زیرا که به طور گسترده در بافت های بدن، از جمله گلبول قرمز و عضلات یافت می شود و به هنگام آسیب دیدن این بافت ها لاکتات دهیدروژناز درون خون آزاد می گردد و این ویژگی لاکتات دهیدروژناز، آن را به یک شاخص مهم برای شناسایی صدمات و بیماریهای شایع در بدن تبدیل می کند.
- کاربرد بالینی:
این آنزیم برای تشخیص دیر هنگام سکته قلبی اهمیت دارد و پراکندگی ایزوآنزیم های مختلف لاکتات دهیدروژناز به صورت زیر است:
LD1 و LD2 در اریتروسیت ها و بافت های قلبی حضور دارند.
LD3 معمولا در ریه، طحال، پانکراس و جفت تولید می‌شود.
LD4 و LD5 از ماهیچه های اسکلتی و کبد حاصل می‌شوند.
این ایزوآنزیم‌ها الگوهای مختلف بیماری را نشان می‌دهند. اندازه گیری آن‌ها به صورت جداگانه، برای افتراق بین بیماریهای مختلف کمک‌کننده است.
آزمایش های مرتبط با این تست شامل CPK، ALT، AST، ALP و GGT می باشد .
- عوامل مداخله گر:
داروهایی چون آسپیرین، کلوفیبرات، فلوراید ها، میترامایسین، مواد مخدر، پروکائین آمید، الکل، داروهای بیهوشی و اسکوربیک اسید می توانند سبب کاهش LDH شوند و در مقابل ورزش شدید می تواند سبب افزایش LDH توتال گردد. همچنین به دلیل وجود LDH در گلوبول قرمز ها، همولیز موجب افزایش کاذب سطح LDH میگردد. انجام تستLDH نیاز به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.